Skąd bierze się wewnętrzny krytyk?

Wewnętrzny krytyk kształtuje się już we wczesnym dzieciństwie i stanowi swego rodzaju asymilację słów, na poziomie wewnętrznym przez dziecko, które słyszało na swój temat od rodziców, opiekunów, dziadków, nauczycieli. Podkreślenia wymaga, że dziecko na początku swojego rozwoju ogląda siebie i kształtuje obraz swojej tożsamości w oczach otaczających je osób. Jeśli osoby te były kochające, dziecko rozwija się w sposób bezpieczny i jego dialog wewnętrzny będzie w przyszłości wspierający. Wewnętrzny krytyk zaś zakorzenia się jeśli nasi opiekunowie i nauczyciele byli bardzo oceniający i krytykujący.

Jak działa wewnętrzny krytyk?

Szybko, bezwzględnie i niestety bardzo skutecznie. Z uwagi, że jest to pewien konstrukt myślowy, który ma dostęp do naszych krzywd, lęków czy trudnych doświadczeń precyzja wewnętrznego krytyka jest absolutna. Najczęściej są to pojedyncze, jak cios sztyletem, zdania,które uderzają nas w nasze wrażliwe miejsca. Mogą to być przykładowo następujące sformułowania:

· jesteś okropną matką,

· nikt Cię nie pokocha, zostaniesz sama,

· jesteś bezwartościowa,

· mogłaś to zrobić lepiej,

· jesteś do niczego,

· nigdy nie będziesz szczęśliwa,

· zawsze Ci wszystko nie wychodzi.

Jak radzić sobie z wewnętrznym krytykiem? 3 wskazówki

1. Naucz się rozpoznawać swojego krytyka. Zapisz w notesie listę zdań, jakie najczęściej wypowiada Twój krytyk. Jeśli słyszysz generalizacje i hasła pod tytułem: " zawsze ", " wszystko ", " nic ", " nigdy " praktycznie w 100% możemy być pewni, że mamy z nim do czynienia. Zastanów się również, kto w podobny sposób mówił do Ciebie w Twoim dzieciństwie, okresie dorastania.

2. Rozpocznij dialog z krytykiem. Jak się pojawia i zaczyna swoją tyradę - zapisz w notesie ten dialog. Podejmij rozmowę, jakbyś była adwokatem, który broni osoby, oskarżanej przez krytyka. Poszukaj argumentów, na swoją korzyść. Możesz przykładowo napisać: " Widzę cię Krytyku ", " Dziękuję za Twoją opinię i za to, że chcesz mnie chronić przed odrzuceniem, przed oceną, przed bólem. Teraz jednak jestem dorosła i mogę się obronić ", albo " Nikt nie jest idealny we wszystkim, ale to jak wspaniale umiem piec i jaką radość sprawiam tym bliskim jest czymś co mi świetnie wychodzi ". W tym momencie kluczowe jest aby podjąć dialog, aby nie był to tylko raniący monolog krytyka.

3. Nie zniechęcaj się. Każda sytuacja, w której zatrzymasz tyradę krytyka jest Twoim zwycięstwem. Ćwicz się w tym i kolekcjonuj te doświadczenia. Z czasem będzie Ci coraz łatwiej.

Poradzenie sobie z krytykiem naprawdę jest możliwe, jest to jednak proces. W tym zakresie niesamowicie pomaga rozwój osobisty, czyli wkroczenie na drogę poznania samego siebie. Kiedy krytyk jest bardzo aktywny kluczowa może być psychoterapia, ale również wspierające warsztaty dla Kobiet i kręgi Kobiet. Doświadczenie rozmów z innymi Kobietami i zauważenie, że nie jesteśmy osamotnione w bataliach z krytykiem wewnętrznym jest prawdziwie kojącym doświadczeniem.